ΔΙΑΦΟΡΑ

«Ας ήμουν ζητιάνα κι ας είχα τα παιδιά μου»

Βέφα Αλεξιάδου: «Ας ήμουν ζητιάνα κι ας είχα τα παιδιά μου»

Βέφα Αλεξιάδου: «Ας ήμουν ζητιάνα κι ας είχα τα παιδιά μου»

“Οι άνθρωποι όσο και να σε παρηγορήσουν είναι στιγμές που είσαι μόνος σου. Και είναι πάρα πολλές αυτές οι στιγμές”. Η Βέφα Αλεξιάδου μίλησε ανοιχτά για τα όσα ζει και αισθάνεται μετά τον θάνατο και των δύο κορών της. Δεν μπορεί να κρύψει το πένθος και τη συντριβή της.

“Αν δεν είχα τη δουλειά μου, θα είχα πέσει, δε θα στεκόμουν στα πόδια μου. Αυτό που μου δίνει δύναμη είναι ο χαρακτήρας μου, η αισιοδοξία μου, η αγάπη μου για τη ζωή, η αγάπη του κόσμου και η πίστη μου στο θεό”

Οι άνθρωποι όσο και να σε παρηγορήσουν είναι στιγμές που είσαι μόνος σου και είναι πάρα πολλές αυτές οι στιγμές .Τότε έχεις το θεό μαζί σου. Μιλάω μαζί του, φωνάζω, δεν του είπα ποτέ… Αυτόν τον πόνο τον έχεις μέχρι να κλείσεις τα μάτια.

Δεν ζήτησα ποτέ βοήθεια να πάω σε ψυχολόγο, ούτε να πάρω ψυχοφάρμακα». Η Βέφα Αλεξιάδου συγκίνησε όταν είπε: «Μου λείπουν τα κορίτσια μου. Ας έχανα τα πάντα, όλη μου την περιουσία και να είχα τα παιδιά μου. Ας ήμουν ζητιάνα κι ας είχα τα παιδιά μου».

Συχνά επικαλείστε το Θεό. Ποτέ δεν είπατε «μα, γιατί σε μένα»; Είναι πολύ σκληρό μία μάνα να αποχαιρετά τα παιδιά της…

Σε μένα θα το πεις; (συγκινείται και σταματάμε για λίγα λεπτά). Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος αλλά και αδικία από το να αποχαιρετά μία μάνα το παιδί της. Δεν είναι φυσικό! Αλλά ποτέ δεν είπα «γιατί;» στον θεό. Έκλαιγα με αναφιλητά, ποτάμι τα δάκρυα και έλεγα: «αχ θεέ μου, καλέ μου θεούλη, βοήθησέ με!». Με άκουσε μία γειτόνισσα μία μέρα και έρχεται και τι μου λέει; «Μα ύστερα από αυτό που σου έκανε εσύ, λες “καλέ μου θεούλη;”». Μα και βέβαια θα το πω! Τι μου φταίει ο θεός που έχασα τα δύο παιδιά μου; Δεν είναι ο Θεός κακός και τιμωρός! Αλίμονο αν το πιστεύαμε αυτό.

Από πού αντλείτε τόση δύναμη;

Στις δύσκολες στιγμές που περνάω με τον χαμό των παιδιών μου, μόνο ο Θεός, η πίστη και ο κόσμος μου δίνουν δύναμη. Με αγαπούν όλοι και με δυναμώνουν όλοι… Με βοηθούν να ξεχαστώ και μου παίρνουν τον πόνο πίσω. Πολλές φορές κάθομαι και τα μάτια μου τρέχουν ποτάμι. Κλαίω πολύ… Αλλά όταν μπαίνω μέσα στην κουζίνα, μένω με τις ώρες και ξεχνιέμαι.

πηγη newsthessaloniki.gr

Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.

Facebook Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

Back to top button