Ο Διαγόρας ο Ρόδιος ήταν Ολυμπιονίκης και γενάρχης Ολυμπιονικών. Θεωρείται ο κορυφαίος πυγμάχος της αρχαιότητας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια τηςΙαλυσού (αρχαίας ροδιακής πόλης). Πατέρας του ήταν ο Δαμάγητος, εγγονός του βασιλιά της Ιαλυσού, και η μητέρα του ήταν κόρη του ήρωα Αριστομένη από την Μεσσηνία.[1]
Ο Διαγόρας από νωρίς έδειξε ότι διέφερε από τα άλλα παιδιά, καθώς ήταν πολύ πιο ψηλός από τους συνομηλίκους του και πολύ γεροδεμένος. Ήταν ιδιαίτερα όμορφος κι απ’ όπου περνούσε προκαλούσε τον θαυμασμό για την εμφάνισή του, ενώ διακρινόταν και για την εξυπνάδα, την ευκινησία, τη δύναμη και την αντοχή του.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Διαγόρα ως πυγμάχος ήταν το μεγάλος ύψος του και η τακτική που ακολουθούσε: αγωνιζόταν χωρίς να στρίβει ή να σκύβει, δεν απέφευγε τον αντίπαλό του. Πήγαινε κατευθείαν επάνω στον αντίπαλό του, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια να αποφύγει τα δικά του χτυπήματα. Από αυτή του την στρατηγική ονομάστηκε και «ευθυμάχας».
Στην 79η Ολυμπιάδα το 464 π.Χ. στέφθηκε νικητής στην πυγμαχία, κατόρθωμα που εξυμνεί ο Πίνδαρος στον Ζ’ Ολυμπιόνικο ύμνο του. Ο Διαγόρας ήταν επίσης περιοδονίκης, όπως συνήθιζαν να ονομάζουν οι αρχαίοι όσους αθλητές νικούσαν σε όλες τις διοργανώσεις στο άθλημά τους. Ο Διαγόρας είχε νικήσει σε όλους τους μεγάλους πανελλήνιους αγώνες (μία φορά στα Ολύμπια, μία στα Πύθια, τέσσερις στα Ίσθμια και δύο στα Νέμεα) και σε πολλούς τοπικούς αγώνες, όπως στην Ρόδο, την Αθήνα, τη Θήβα, το Άργος, τα Μέγαρα και την Αίγινα.
Ο νικητής Διαγόρας δεν άργησε να γίνει σύμβολο αρετής για τους αρχαίους Έλληνες. Ο χαρακτήρας που διέθετε ήταν ένα από τα πρώτα στοιχεία που μάγευαν τους θεατές, καθώς υπήρξε ευγενικός και τίμιος σε κάθε αγώνα. Παράλληλα, πυγμαχούσε με τέτοιον τρόπο, που ξεσήκωνε όσους τον παρακολουθούσαν. Ποτέ δεν απέφευγε ένα χτύπημα και σε κανέναν αγώνα δεν παραβίασε τους κανονισμούς. Η φήμη του εξαπλώθηκε αστραπιαία λόγω των πολυάριθμων και σημαντικών νικών του. Σε όσους αγώνες έλαβε μέρος βγήκε νικητής. Όλοι θαύμαζαν αυτόν το γιγαντόσωμο άνθρωπο που συνδύαζε τη δύναμη με την αρετή.
Ο μεγάλος ποιητής Πίνδαρος ύμνησε με τα ποιήματά του, τους Ολυμπιόνικους, όλους τους ξακουστούς αθλητές. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείψει από τους ύμνους του ο διασημότερος όλων, ο Διαγόρας ο Ρόδιος. Ένας ολυμπιονίκης θεωρούσε πολύ μεγάλη τιμή και σημαντικό σταθμό στην πορεία του να γίνουν οι νίκες και τα κατορθώματά του τραγούδι. Έτσι θα έμενε για αιώνες στη μνήμη των ανθρώπων. Η ποιητική έμπνευση του Πινδάρου δημιούργησε για το Διαγόρα ένα από τα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής ποίησης. Το ποίημα εξυμνεί τον αθλητή αλλά αναφέρεται και στους μύθους που σχετίζονται με το νησί της Ρόδου. Το ποίημα άρεσε τόσο πολύ στους Ρόδιους, που το χάραξαν με χρυσά γράμματα στο ναό της Αθηνάς στη Λίνδο.
Ο Διαγόρας, εκτός από τα ταξίδια που έκανε για να συμμετέχει στους αγώνες, την υπόλοιπη ζωή του την έζησε στο αγαπημένο του νησί, τη Ρόδο. Εκεί παντρεύτηκε και έκανε τέσσερα παιδιά, το Δαμάγητο, τον Ακουσίλαο, το Δωριέα και την Καλλιπάτειρα. Όλα τα παιδιά του, όπως ήταν φυσικό, αγαπούσαν τον αθλητισμό. Οι γιοί του προπονούνταν στα γυμναστήρια και συμμετείχαν κι εκείνοι σε αγώνες. Αναδείχτηκαν πολλές φορές ολυμπιονίκες, είτε στην πυγμαχία είτε στο παγκράτιο. Ο Διαγόρας ένιωθε πολύ υπερήφανος, καθώς όχι μόνο τα παιδιά του ακολούθησαν τα βήματά του, αγάπησαν δηλαδή τον αθλητισμό, αλλά συνέχισαν και την παράδοση των νικών του. Όχι μόνο οι γιοί του αλλά και οι εγγονοί του Διαγόρα, ο Ευκλής και ο Πεισίροδος, έγιναν μεγάλοι αθλητές και στέφθηκαν νικητές και ολυμπιονίκες. Έτσι η οικογένειά του, οι Διαγόριδες, έμειναν στη μνήμη των ανθρώπων ως οικογένεια ολυμπιονικών.
Εκτός από τη μεγάλη δόξα που κέρδισε ο Διαγόρας, στήθηκε προς τιμήν του και το άγαλμά του στην Ολυμπία. Από την μια μεριά, δίπλα του, ήταν στημένο το άγαλμα του γιου του, του Δαμάγητου, ολυμπιονίκη στην πυγμαχία, και από την άλλη το άγαλμα του άλλου του γιου, του Ακουσίλαου, ολυμπιονίκη στο παγκράτιο, καθώς και το άγαλμα του τρίτου του γιου, του Δωριέα, που ήταν τρεις φορές ολυμπιονίκης, οκτώ φορές ισθμιονίκης, επτά φορές νεμεονίκης και μία φορά πυθιονίκης στο παγκράτιο. Αργότερα στήθηκαν και αγάλματα των εγγονών του, του Ευκλή και του Πεισίροδου. Επιπλέον ο σύζυγος της κόρης του Καλλιπάτειρας ήταν και αυτός ολυμπιονίκης.
Η ζωή του Διαγόρα ήταν περιπετειώδης, γεμάτη από συγκινήσεις και αναγνώριση από τους συνανθρώπους του. Η πορεία του όλη σημαδεύτηκε από τον αγωνιστικό χώρο, εκεί έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές του, εκεί ήταν φυσικό και να πεθάνει. Σε προχωρημένη ηλικία ήταν παρών στην 83η Ολυμπία το 448 π.Χ. όταν οι γιοί του, ο παγκρατιστής Δαμάγητος και ο πυγμάχοςΑκουσίλαος, στέφθηκαν Ολυμπιονίκες. Λέγεται ότι αμέσως μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες, οι γιοί του ανέβασαν τον πατέρα τους στους ώμους τους και τον περιέφεραν θριαμβευτικά στο στάδιο. Τότε ένας από τους θεατές αναφώνησεΚάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήση (Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις και στον Όλυμπο) και ο Διαγόρας εν μέσω των επευφημιών και πλήρης ευδαιμονίας άφησε την τελευταία του πνοή. Ο Διαγόρας μπορεί να μην ανέβηκε στον Όλυμπο, έμεινε όμως ξακουστός για το ήθος και τις ικανότητές του και το όνομά του αθάνατο στους αιώνες
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.
