Νομίζω ότι πολλές φορές η «μόνη μητέρα» είναι στο προσκήνιο, και η κοινωνία φαίνεται να επικεντρώνεται σε αυτό το ρόλο πιο συχνά από ό,τι σ’ εκείνον του μόνου πατέρα. Έχω την αίσθηση ότι πολλοί μόνοι μπαμπάδες, αυτοπροσδιορίζονται ως μερικής απασχόλησης γονείς των οποίων ο κύριος σκοπός είναι να πληρώσoυν την διατροφή των παιδιών. Πολλοί σιγά-σιγά σταματάνε την προσπάθεια να νιώσουν σημαντικοί, καθώς πολλές φορές, όντας γονείς χωρίς την επιμέλεια των παιδιών, η σημασία τους συχνά δεν αναγνωρίζεται. Οι άνδρες πρέπει να καταλάβουν ότι είναι σημαντικοί και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να τους αντικαταστήσει, έτσι ώστε να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί μια στενότερη σχέση μεταξύ εκείνων και των παιδιών τους, αφού πια φύγουν από το σπίτι των παιδιών.
Πολλά χρόνια πριν, όταν τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά, ο σύζυγός μου μας άφησε. Μπορεί να θέλετε να πείτε ότι δεν άφησε “εμάς,” αλλά άφησε”εμένα.” Όχι, ΜΑΣ άφησε.Πικραμένη λόγω των περιστάσεων – είχαμε ένα νεογέννητο μωρό και ένα παιδάκι 2 χρονών και μας άφησε για μια άλλη γυναίκα – είχα έναν δύσκολο χρόνο να ξεπεράσω αυτό που έκανε στα παιδιά. Μας κόστισε πολύ συναισθηματικά αυτό που μας έκανε. Δεν ήθελα καμία επαφή μαζί του. Χρόνια αργότερα, άρχισε να δημιουργεί μια σχέση μαζί τους, όχι του είδους που ήλπιζα, αλλά ήταν μια αρχή.
Επειδή ένιωθα ότι δεν ήταν ένας πολύ καλός πατέρας και ήξερα ότι τα είχε βλάψει πάρα πολύ συναισθηματικά, κρυφά ήθελα κάτι να του συμβεί και απλά να εξαφανιστεί. Ένιωθα ότι τα προβλήματά μου θα τελείωναν με αυτό τον τρόπο. Υπήρξε μέρα -μια από αυτές τις δύσκολες μέρες που πολλές μόνες μαμάδες έχουμε κατά καιρούς-που σκέφτηκα πως αν πέθαινε η ζωή μας θα ήταν ευκολότερη.
Μια μέρα έγινε ένα αεροπορικό δυστύχημα. Ο προορισμός του αεροπλάνου ήταν ένα μέρος το οποίο ο πρώην σύζυγος, επισκέπτονταν συχνά. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα κάτι με πολύ απότομα τρόπο. Κατάλαβα ότι δεν είχε σημασία το πώς αυτός ο άνθρωπος συμπεριφέρθηκε στα παιδιά μου… τα παιδιά μου τον αγαπούσαν, ανεξάρτητα από ό, τι εγώ σκεφτόμουν γι ‘αυτόν. Θα τους πλήγωνε βαθύτατα η απώλεια του, ο πραγματικός πατέρας κάποιου δεν μπορεί ποτέ να αντικατασταθεί από έναν θετό πατέρα. Ανεξάρτητα από το πόσο υπέροχη είναι η μητέρα τους, τα παιδιά πάντα θέλουν και τον πατέρα τους.
Δεν έχω προσευχηθεί ποτέ τόσο στη ζωή μου. Προσευχήθηκα να μην ήταν σ’ εκείνο το αεροπλάνο. Όταν έμαθα ότι δεν ήταν, ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος και είχα αφήσει πίσω μου πλέον τα περισσότερα άσχημα συναισθήματα που ένιωθα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Με τον καιρό άρχισα να τον εκτιμώ για αυτό που σήμαινε για τα παιδιά μου.
Τα παιδιά χρειάζονται τον πατέρα τους στη ζωή τους και απολαμβάνουν κάθε δευτερόλεπτο που μπορεί να τους αφιερώσει. Επειδή δεν ζει στο σπίτι τους πια, ο χρόνος με τον μπαμπά δεν συγκρίνεται με τίποτα.Μερικές μόνες μαμάδες δεν θέλουν πραγματικά να δουν τη χαρά στα πρόσωπα των παιδιών τους όταν ο μπαμπάς έρχεται να τα δει, και προσπαθούν να αγνοήσουν τις ιστορίες που ακούνε όταν τα παιδιά τους επιστρέφουν σπίτι, θέλοντας να μοιραστούν το πόσο διασκέδασαν με τον πατέρα τους.
Επειδή πολλοί μπαμπάδες δεν μπορούν να δουν τι συμβαίνει αφού αφήσουν τα παιδιά σπίτι τους ή όταν δεν είναι παρόντες και πολλές μαμάδες δεν θέλουν να τα μοιραστούν μαζί τους, θα το κάνω εγώ.
Πίστεψε με αγαπητέ μπαμπά, λείπεις από τα παιδιά σου και εκτιμούν τον χρόνο που περνάτε μαζί ανεξάρτητα από το που ζείς. Αγαπητέ μπαμπά, είσαι εξίσου σημαντικός με τη μαμά, και κανείς δεν μπορεί να σε αντικαταστήσει!
Συγγραφέας: Susan McKenna
Πηγή: http://divorcesupport.about.com/
πηγη http://singleparent.gr/
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.