ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κάθε τι που μας συμβαίνει είναι για το καλό μας.

Της Στεύης Τσούτση.

Η ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα. Ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα μας συμβεί και πότε. Κι είναι αυτή η διαρκής ανατροπή που δίνει αξία σε κάθε μας στιγμή.
Καλό και κακό. Ευχάριστο και δυσάρεστο.
Κάθε τι συμβαίνει για κάποιο λόγο.
Ακόμη κι αν μας κάνει να δακρύζουμε, να πονάμε, να θυμώνουμε.
Κάποιος λόγος υπάρχει που εμφανίστηκε στη ζωή μας κι ας μην το κατανοούμε.
Απλά το δεχόμαστε και προχωράμε παρακάτω. Θα ξημερώσει η μέρα που η κουρτίνα θα τραβηχτεί από τα μάτια μας και θα δούμε την αλήθεια. Θα κατανοήσουμε την πραγματική αιτία των όσων κάποτε συνέβησαν.
Και θα καταλάβουμε πως έπρεπε να γίνουν.
Για να μας διδάξουν, να μας προστατεύσουν, να μας προετοιμάσουν ή ακόμη και να μας ενδυναμώσουν. Κι ακόμη κι αν δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, επηρεασμένοι από τις δύσκολες συνθήκες που μπορεί να βιώνουμε, θα ξημερώσει η μέρα που θα δούμε πως «ό,τι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας»…

«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που είχε διαλέξει σαν προσωπικό του σύμβουλο έναν πολύ σοφό γέροντα που όμως είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε: «Ό,τι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου, ό,τι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου».

Ο αυτοκράτορας όμως παρόλο που το «ελάττωμα» του σοφού τον εκνεύριζε, τον κρατούσε κοντά του γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, τού ήταν πολύ χρήσιμα. Έτσι τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να καλλωπιστεί και αφού τον έπλυναν οι γυναίκες της αυλής, ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του φτιάξει τα χέρια.

Την ώρα, όμως, που του έκοβε τα νύχια, ακούστηκε ένας κεραυνός τόσο δυνατός, που έκανε τον τρομαγμένο κουρέα να κόψει  το μικρό δαχτυλάκι του αυτοκράτορα. Κραυγές, πόνου και θυμού κυρίευσαν τον αυτοκράτορα που έπεσε πάνω στον κουρέα με μεγάλη οργή:
«Γρήγορα στην φυλακή, ανάξιε, έκοψες το δάχτυλο του αυτοκράτορα, θα σαπίσεις μέσα στην φυλακή για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου!»
Τότε επενέβη ο σοφός γέρος και άρχισε πάλι να επαναλαμβάνει: «Ό,τι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου, ό,τι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου».

Ο αυτοκράτορας τότε,  γεμάτος οργή, φώναξε:
 «Φτάνει πια, με αυτές τις ανοησίες, σε βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια και εσύ στην φυλακή, έτσι θα μπορείς ν’ ακούς μόνος σου τις βλακείες σου μέχρι το τέλος της ζωής σου!»

Την επόμενη μέρα, ο αυτοκράτορας, για να ξεθυμώσει και να χαλαρώσει, αποφάσισε να πάει κυνήγι στο δάσος. Βέβαια πήγε μόνος του, μια και είχε φυλακίσει τον γέροντα σοφό που συνήθως τον ακολουθούσε παντού.
Ενώ βρισκόταν στο δάσος, ξαφνικά τον περικύκλωσαν οι πολεμιστές-αιρετικοί της θεάς Κάλι και τον συνέλαβαν. Ήταν πολύ ευτυχισμένοι που βρήκαν ένα θύμα για να το θυσιάσουν στην θεά τους. Ο αυτοκράτορας, φώναξε, ούρλιαξε, παρακάλεσε, αλλά τίποτα. Εκείνοι είχαν αποφασίσει να τον θυσιάσουν στ η θεά του κακού που γιόρταζε εκείνη τη μέρα.

Τον έντυσαν, λοιπόν, με το ειδικό ράσο, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι, τον έδεσαν στο βωμό κι ενώ ο αρχηγός ήταν έτοιμος να του μπήξει το μαχαίρι στην καρδιά, είδε, με τρόμο, πως από το θύμα έλειπε ένα μέλος: το μικρό του δαχτυλάκι!
Βρίζοντας και φτύνοντας τον έλυσε, γιατί δεν επιτρεπόταν να θυσιάσουν κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής. Έτσι τον άφησαν να φύγει…

Ακόμα ζαλισμένος, ο αυτοκράτορας έτρεξε στο παλάτι του και στο δρόμο κατάλαβε τι είχε γίνει. Ο σοφός γέροντας είχε δίκιο! Ευτυχώς που σε εκείνο το ατύχημα τού έκοψε ο κουρέας το δάχτυλο και έτσι σώθηκε η ζωή του. Τι σημασία είχε ένα δαχτυλάκι λιγότερο μπροστά στον κίνδυνο που είχε διατρέξει;
Καλύτερα ζωντανός και με ένα δάχτυλο λιγότερο παρά νεκρός!

Φτάνοντας στο παλάτι, πήγε αμέσως στις φυλακές και ελευθέρωσε τον κουρέα. Μετά πήγε στον σοφό γέροντα, μπήκε στο κελί, τον αγκάλιασε και του είπε:
«Φίλε μου, συγχώρεσε με, για το κακό που σου έκανα, τι τυφλός που ήμουνα. Με συνέλαβαν οι αιρετικοί της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν πως μου έλειπε το μικρό μου δαχτυλάκι και με άφησαν να φύγω. Είχες δίκιο φίλε μου, ό,τι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας! Συγχώρεσε με. Θα είσαι πάντοτε κοντά μου και όλο το βασίλειο σου ανήκει.

Αλλά τώρα πες μου σε παρακαλώ  πολύ, σε εσένα που μπήκες φυλακή, ποιο είναι το καλό που σου συνέβη;
Τότε, με ηρεμία ο γέροντας κοίταξε τον αυτοκράτορα και του απάντησε:
«Βλέπετε εξοχότατε, εάν δεν με είχατε φυλακίσει θα σας είχα συνοδέψει, όπως πάντα, στο κυνήγι σας στο δάσος. Εμένα, όμως, δε μου λείπει κανένα δάχτυλο…»

                                                                                      Ινδικό παραμύθι

διαφορετικό

 

Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.

Facebook Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

Back to top button