Γράφει ο “άλλος” Βαγγέλης
Από την πρώτη στιγμή το είχα πει. Ο Βαγγέλης, αυτό το “ιδιαίτερο” και καλοκάγαθο 20χρονο παιδί που είχε την ατυχία να είναι λίγο “διαφορετικό” και να γεννηθεί στην όμορφη Κρήτη, ότι…
ήταν κάπου νεκρό στην λίμνη. Ποιες εικασίες, ποια σενάρια και ποιες φαντασιώσεις; Το παιδί δεν άντεξε. Δεν άντεξε που του χρέωναν οι νταήδες συντοπίτες του ότι είναι άλλης “ράτσας”. Ε, και;
Υπήρξα και εγώ ένας “άλλος” Βαγγέλης…
Θα σας πάω 21 χρόνια πριν σε ένα γεγονός που έμεινε χαραγμένο στο μυαλό μου έως σήμερα. Δευτέρα ή τρίτη Γυμνασίου. Κάπου στα βόρεια Προάστια της Αττικής. Ήμουν και εγώ για εκείνη την εποχή ένα “διαφορετικό” παιδί. Με άλλα θέλω, άλλες σκέψεις. Δεν έπαιζα με το atari (γιατί δεν είχα), δεν ήξερα τι πάει να πει ποδήλατο (γιατί δεν είχα), δεν ήξερα τι πάει να πει παπούτσι με αερόσολα (γιατί δεν είχα).
Φορούσα παπούτσια strike των 1000 δραχμών και μια φόρμα που είχα όλη και όλη. Φόρμα που ήταν γεμάτη κόμπους από την πολυχρησία. Όντας φτωχό παιδί, αλλά “διαφορετικό” από τα άλλα. Οι καθηγητές θα με θεωρούσαν “περίεργο”. Οι συμμαθητές μου “αντιπαθητικό”.
Ποιος σας είπε ότι το bullying που έγινε μόδα τώρα δεν υπήρχε και τότε;
Υπήρχε και μάλιστα ήταν έντονο. Μπορεί να μην υπήρχε facebook, twitter, smartphones και κινητά, αλλά οι εξωσχολικοί παρέα με 2-3 αληταράδες του σχολείου, παιδιά παραβατικών γονιών, έκαναν την ζημιά.
Εγώ όμως, ο “άλλος” Βαγγέλης μπορεί να ήμουν διαφορετικός, να μην με κούρευε η μητέρα μου γιατί δεν είχε να δώσει 500 δραχμές στον μπαρμπέρη της γειτονιάς, να φορούσα ένα ζευγάρι παπούτσια και μια φόρμα σε όλη την σχολική σεζόν, αλλά είχα και όγκο. Είχα μπράτσα. Γυμναζόμουν. Ήμουν αθλητής. Μου άρεσε. Άρα οι 2-3 νταήδες του σχολείου δεν μπορούσαν να με κάνουν καλά. Αντιδρούσα, αγρίευα το βλέμμα μου και κάνανε πίσω.
Ένα μεσημέρι, στο σχόλασμα έξω από το σχολικό κτίριο, έχουν μαζευτεί 40 άτομα. 25 εξωσχολικοί, οι 2-3 νταήδες του σχολείου και καμιά 15αριά “πιόνια” των νταήδων μας, συμμαθητές μου.
Βγαίνοντας από την αυλόπορτα, με κυκλώνουν. Οι νταήδες με τους εξωσχολικούς σε απόσταση 5 μέτρων με γιούχαραν. Έβαλαν 3 ή 4 από τα “πιόνια” τους να έρθουν να μου κάνουν νταηλίκι.
Σαν σήμερα θυμάμαι, πως ο ένας από αυτά τα πιόνια, φορούσε ένα λευκό τζιν levis. Μου φώναζαν. Με έβριζαν, με έφτυναν.
“Θα σε γαμ….ω “άλλε” Βαγγέλη, δεν θα πας σπίτι σου σήμερα, θα σε κάνουμε μαύρο στο ξύλο…”
Το “πιόνι” με το λευκό levis κάνει την κίνηση, αφού είχε τις πλάτες άλλων 40 νταήδων από πίσω, να μου ρίξει μπουνιά. Δυστυχώς γι αυτόν αλλά και τους άλλους 2 ή 3 που ήταν μύτη με μύτη μαζί μου δεν πρόλαβε. Τους άνοιξα τα κεφάλια. Τους μελάνιασα τα μάτια. Το λευκό levis του από πίσω έγινε καφέ. Κυριολεκτικά. Χεσ….ε επάνω του. Έτρεμε.
Έτρεξα αμέσως στους 2-3 νταήδες να τους τσακίσω, αλλά που να προλάβω. Είδαν την σκηνή, είδαν το ξύλο που ΔΕΝ έφαγα εγώ, ο “άλλος” Βαγγέλης και έτρεχαν σαν τις κότες πριν πάνε για σφαγή.
Την άλλη μέρα το πρωί, με κάλεσε ο Διευθυντής του σχολείου. Μου χρέωσε τον ξυλοδαρμό με 3ήμερη αποβολή από το σχολείο. Ο Θεός να τον συγχωρέσει, γιατί πρόσφατα έμαθα ότι δεν βρίσκεται εν ζωή, αλλά προσπάθησα να του εξηγήσω τα γεγονότα. Δεν τα πίστεψε ποτέ. Αδικήθηκα.
Κέρδισα κάτι σημαντικό από την άλλη μέρα το πρωί – Ο “νταής” ήμουν εγώ, ο “άλλος” Βαγγέλης
Είχα όμως ένα καλό. Ήμουν ένας καλός “νταής”, που αγκάλιαζα τα ιδιαίτερα παιδιά, τα πιο αδύναμα, τα πιο “περιθωριακά”.
Εγώ, ο “άλλος” Βαγγέλης κατάφερα να αλλάξω την δική μου μικρή και ασήμαντη ιστορία του bullying που δέχθηκα γιατί ήμουν διαφορετικός από τον Βαγγέλη του σήμερα. Αυτό το “ιδιαίτερο” παιδί που αγαπούσε αλλά δεν αγαπήθηκε. Που έδινε, αλλά δεν έπαιρνε.
Πήρε κάτι για να λυτρωθεί. Ένα μαχαίρι…
Περπάτησε πολύ και έκλαψε ακόμα περισσότερο μέχρι να φτάσει στην λίμνη. Το ίδιο είχα κάνει και εγώ, ο “άλλος” Βαγγέλης τότε. Χωρίς μαχαίρι όμως. Έκοψε τις φλέβες του και πέθανε αβοήθητος ώρες μετά την πράξη του. Υπέφερε μια ζωή αυτό το παιδί. Υπέφερε και στον θάνατό του. Πόνεσε πολύ, πάρα πολύ, μέχρι να ξεψυχήσει.
Γιατί;
Γιατί 4-5 ψευτοπαλίκαροι αδερφή τον ανέβαζαν, αδερφή τον κατέβαζαν. Ντροπή για την Κρήτη τον φώναζαν, και τον έφτυναν στα μούτρα.
Γιατί αυτοί οι 4-5 ψευτοπαλίκαροι, που όταν πάνε όλοι μαζί είναι νταήδες αλλά ένας ένας είναι οι μεγαλύτερες “αδερφές” του πλανήτη τώρα παρακαλάνε και μιξοκλαίνε κάτω από την φούστα της μαμάς τους να μην τους κλείσουν φυλακή.
Μήνυμα προς Εισαγγελέα από τον “άλλο” ζωντανό Βαγγέλη που έζησε τα ίδια πριν 21 χρόνια
Κύριε/Κυρία Εισαγγελέα, σας παρακαλώ, σήμερα κιόλας, δώστε εντολή να φυλακιστούν οι νταήδες που “σκότωσαν” τον Βαγγέλη. Τον Βαγγέλη μας, το “διαφορετικό” παιδί. Δώστε ένα καλό μάθημα, ένα ισχυρό μήνυμα σε όλους τους νταήδες της Ελλάδας και Κύπρου, για να μην θρηνήσουμε άλλο νεκρό “διαφορετικό” παιδί.
Η σκέψη μου, η σκέψη μας εδώ, μέσα από αυτό το blog είναι στην οικογένεια και τους φίλους που αγάπησαν τον “ιδιαίτερο” Βαγγέλη.
Αιωνία η μνήμη σου παλικάρι μου…
πηγη http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.