“Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ”
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
Δεκαετίες τώρα γίνεται λόγος για τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έναν πόλεμο που προειδοποιούν εκτός από άγιοι και άγιοι πατέρες και πολλοί ειδήμονες, διεθνείς αναλυτές αλλά και σημάδια ορατά από όλους μας.
Όσοι δεν ανησυχούν και θεωρούν πως δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος μάλλον βρίσκονται σε άλλον πλανήτη.
Τελευταία μάλιστα όλο και πληθαίνουν , όλο και γίνονται συχνότερα.
Όμως αυτήν , την πρώτη φορά που ξεκινώ να σχολιάζω στο φιλόξενο αυτό μπλόγκ δεν θα αναφερθώ στον όποιο επερχόμενο Γ΄Π.Π.
Θα θελήσω να προβληματίσω για τον ουσιαστικότερο και σημαντικότερο για τον καθένα μας Γ΄ Προσωπικό Πόλεμο.
Πριν επισημάνω τα χαρακτηριστικά του να απαριθμήσω τους δύο προηγούμενους.
Ο Α΄ Προσωπικός Πόλεμος είναι ο πόλεμος του ΕΓΩ. Κυρίαρχος με θύματα όχι μόνον από το περιβάλλον μας αλλά κυρίως τον ίδιο μας τον εαυτό. Η νίκη κατά του ΕΓΩ μας ενώνει όχι μόνο με όλους τους άλλους αλλά κυρίως με τον ίδιο τον Θεό.
Ο Β΄ Προσωπικός Πόλεμος είναι ο πόλεμος με τα πάθη μας. Πάθη που συνήθως μας εξουδενώνουν που συνήθως βγαίνουν νικητές και που πιθανή επικράτηση εναντίον τους μας εξυψώνουν ηθικά και ψυχολογικά και κυρίως (και πάλι) μας ενώνουν με τον ίδιο τον Θεό.
Και ο Γ΄ Προσωπικός Πόλεμος ποιος να είναι;
Είναι ο πιο ύπουλος πόλεμος , εκείνος που χωρίς να καταλάβουμε μας διαλύει, μας κάνει να πιστεύουμε πως κάνουμε αγώνα, γινόμαστε συμμέτοχοι και αλληλέγγυοι με συνανθρώπους μας, με λίγα λόγια κάνουμε τον αγώνα τον καλό.
Νομίζουμε πως αφήνουμε πίσω πάθη και εγώ και συναντάμε την συνείδηση μας μαζί με κάποιους άλλους!!!
Πότε γίνεται αυτό; Μα όταν αποφασίσουμε να παρακάμψουμε αρχές , πιστεύω και δόγματα και κάνουμε υποχωρήσεις χάριν του συνόλου.
Και θα πει κάποιος : «μα αυτό είναι καλό!!». Σωστά, αλλά πότε; Μόνον όταν αφήνουμε πίσω πραγματικά το εγώ και τα πάθη μας και μόνον όταν τα συναισθήματα μας δεν θα έχουν μίσος, οργή, θυμό, φόβο . Όταν κάνουμε ότι κάνουμε γιατί πιστεύουμε πραγματικά πως κάνοντας το θα νιώσουμε ήρεμοι, ευχαριστημένοι και δεν θα το μετανιώσουμε.
Πάντα όμως το μετανιώνουμε, πάντα πικραινόμαστε και πάντα απολογούμαστε.
Θα μου πείτε πάλι: « μα καλά …πως είσαι τόσο σίγουρος; Πως το ξέρεις;» Η απάντηση δεν είναι δική μου. Κι εγώ ομοιοπαθής είμαι. Όταν επιλέγουμε ανθρωποκεντρικά, με βάση το συμφέρον το δικό μας ή ορισμένων, πιστεύοντας πως κατέχουμε την αλήθεια, όταν κάνουμε επιλογή από συνήθεια, όταν κάνουμε επιλογή για να επικρατήσει το μικρότερο δυνατό κακό, όταν εμπιστευόμαστε ανθρώπους σαν να εμπιστευόμασταν τον ίδιον τον Θεό, όταν το κάνουμε για να τιμωρήσουμε, όταν το κάνουμε για να εκδικηθούμε, όταν το κάνουμε για να επικρατήσουμε… τότε …τότε μόλις χάσαμε τον πόλεμο. Και πάντα αυτός ο Πόλεμος αφήνει ερείπια , καταστροφή, πίκρα και απελπισία.
Αλήθεια… δοκιμάσαμε ποτέ να υπερασπιστούμε την πίστη μας στο υψηλότερο ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟ που είναι ο Θεός; Ο Θεός της αγάπης… ο Θεός της καρδιάς μας;
Αν πραγματικά πιστεύαμε σε Εκείνον θα πράτταμε κάτι διαφορετικό εκτός από εκείνο που στη συνείδηση μας και στο είναι μας θα κυριαρχούσε Εκείνος; Αν πράγματι πιστεύαμε και είχαμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε Εκείνο τότε αδέλφια όλος ο κόσμος θα ήταν καλύτερος.
Ήρθε η ώρα να πάψουμε να ακολουθούμε ανθρώπους – ξόανα – είδωλα. Ήρθε η ώρα να πάψουμε να είμαστε οπαδοί και απέναντι σε άλλους συνανθρώπους …επίσης οπαδούς.
Ήρθε η ώρα να ελευθερώσουμε την συνείδηση μας..να γεμίσουμε αγάπη και αφού μετανιώσουμε για όσα έχουμε , λάθος , πράξει… να οδηγηθούμε σε ότι επιλέγουμε χωρίς πάθη, χωρίς εγώ …γιατί μόνον τότε θα κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο..μόνον τότε θα πάψουμε να είμαστε άτομα αλλά θα γίνουμε πρόσωπα… μόνον τότε μπορεί να ελπίζουμε.
Σκεφτείτε το.
πηγη http://anargyros61.blogspot.gr/
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.
