Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Φανούριος έγινε γνωστός στην Ορθοδοξία όταν – Θεία Προνοία – φανερώθηκε η εικόνα του μέσα σε ερείπια γκρεμισμένης παμπάλαιης εκκλησίας στην Ρόδο την οποία αγνοούσαν όλοι, όταν θέλησαν οι τότε κυρίαρχοι του ελλληνικού μας νησιού να επισκευάσουν τα τείχη κατά τον 15ο αιώνα!
Τότε, μέσα σε εκείνα τα ερείπια, βρέθηκαν πολλές εικόνες, όλες φθαρμένες, εκτός από μία που ήταν σε τόσο άριστη ανεξήγητα κατάσταση, που λες και είχε αγιογραφηθεί εκείνη τη στιγμή και η οποία σώζεται ως σήμερα στη Ρόδο (φωτογραφίες)
Στη μέση παρίστανε ένα παλικάρι, νεαρό στρατιωτικό, που κρατούσε στο δεξί του χέρι σταυρό, πάνω από τον οποίο έκαιγε λαμπάδα, ενώ γύρω ιστορούνταν τα μαρτύρια του άγνωστου μέχρι τότε Αγίου, σε 12 παραστάσεις!
Σε αυτές τις παραστάσεις ο Άγιος Μεγαλομάρτυς του Χριστού μας παρουσιαζόταν φρουρούμενος να δικάζεται από τον ηγεμόνα, να χτυπιέται από στρατιώτες με πέτρες στο στόμα και το κεφάλι, να μαστιγώνεται απλωμένος κατά γης, να γδέρνεται με σιδερένια νύχια στο σώμα, να είναι κλεισμένος στη φυλακή, να βασανίζεται μπροστά στον άπιστο ηγεμόνα, να καίεται στα μέλη του σώματος με αναμμένες λαμπάδες, να είναι δεμένος σε μάγγανο και να βασανίζεται, να βρίσκεται ανάμεσα σε θηρία αβλαβής, να καταπλακώνεται από μεγάλο λίθο, να είναι μέσα σε ειδωλολατρικό ναό βαστάζοντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα και ο διάβολος να δραπετεύει στον αέρα θρηνώντας και να στέκεται τέλος ο Άγιος μέσα σε ένα καμίνι φωτιάς έχοντας υψωμένα τα χέρια σε σχήμα δεήσεως!
Το δε όνομά του ήταν γραμμένο με ελληνικά γράμματα: Άγιος Φανούριος! Την δε μνήμη του εορτάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 27 Αυγούστου!
Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται απλώς σε μια μόνο ημερομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κάνει συχνά τη γνωστή φανουρόπιτα.
Ο Άγιος Φανούριος φανερώνει βοήθεια σε ό,τι του ζητήσουν οι Χριστιανοί, με τη μεγάλη χάρη και παρρησία που έχει προς τον Χριστό, λόγω των μεγάλων και φοβερών μαρτυρίων που πέρασε ομολογώντας την αληθινή Πίστη, όπως και τόσοι άλλοι Άγιοι!
Φανερώνει ιδιαίτερα δε πράγματα που έχουμε χάσει, εργασία σε ανέργους, θεραπείες και δίδει κάθε είδους βοήθεια στους Πιστούς προς δόξα Χριστού!
Μάλιστα οι πιστοί του τάζουν Φανουρόπιτα, η οποία διαβάζεται και ευλογείται από Ιερέα και μοιράζεται έπειτα στον κόσμο από την κοπέλα ή κυρία που την έχει φτιάξει, είτε σαν απόδειξη ευχαριστίας προς τον Άγιο για κάποιο θαύμα του, είτε ως ικεσία για γρήγορη παρέμβασή του, εννοείται για καλό πάντα σκοπό.
Άλλοι πάλι του τάζουν λαμπάδα, σαν εκείνη που καίει στην ευρεθείσα εικόνα του στη Ρόδο!
Ενώ πολλοί κάνουν παράλληλα και το σπουδαιότερο και το ωφελιμότερο όλων: το να Εξομολογηθούν δηλαδή τις αμαρτίες τους σε Ιερέα του Ναού του Αγίου Φανουρίου ή αλλού, ερχόμενοι και πάλι στον καλό δρόμο και γινόμενοι φίλοι και με τον ταχύτατο Άγιο και με τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό, που τόσο θαυμαστά δοξάζει στη γη τους Αγίους, που δόξασαν το Άγιο Όνομά Του: “τους δοξάσαντάς με αντιδοξάσω”! Διότι “θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού”!
Ο Άγιος Φανούριος έκανε αρκετά θαύματα στους πιστούς που επικαλούνται το όνομά του κι ένα απ’ αυτά είναι το ακόλουθο: Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 – 1669 μ.Χ.), που είχαν δικό τους Αρχιεπίσκοπο και γι’ αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον Καθολικισμό (Παπισμό).
Έτσι οι Λατίνοι πήρανε σαν καταπιεστικό μέτρο ενάντια στην Ορθοδοξία να μην επιτρέπουν να χειροτονούνται ιερείς στην Κρήτη, οπότε οι Κρητικοί αναγκάζονταν να μεταβαίνουν στο νησί Τσιρίγο (Κύθηρα) για να χειροτονηθούν ιερείς από Ορθόδοξο Αρχιερέα, που έδρευε εκεί.
Κάποια εποχή λοιπόν ξεκίνησαν απ’ την Κρήτη τρεις διάκονοι για το Τσιρίγο κι αφού χειροτονήθηκαν εκεί ιερείς, επέστρεφαν τρισευτυχισμένοι στο πολύπαθο τότε απ’ τη σκλαβιά νησί τους. Κατά κακή τους τύχη Αγαρηνοί πειρατές τους συνέλαβαν στο πέλαγος, τους μετέφεραν στη Ρόδο, όπου τους πώλησαν σε τρεις διαφορετικούς Αγαρηνούς αφέντες.
Η θέση των τριών ιερέων ήταν αξιοθρήνητη κι όμως μια γλυκειά προσμονή ήλθε να γλυκάνει το πικρό παράπονό τους. Μάθανε πως στη Ρόδο ο Άγιος Φανούριος θαυματουργούσε και σ’ αυτόν στήριξαν τις ελπίδες τους κι ολοένα προσεύχονταν και τον επικαλούνταν ο καθένας τους ξεχωριστά, για να τους λυτρώσει απ’ την σκληρή αιχμαλωσία στους μιαρούς Αγαρηνούς. Ζήτησε, λοιπόν, ο κάθε ιερέας, χωρίς να συνεννοηθούν μεταξύ τους, απ’ τον αφέντη του, να του δώσει άδεια να μεταβεί στην εκκλησία για να προσκυνήσει την εικόνα του Αγίου Φανουρίου.
Πήρανε κι οι τρεις τους μ’ ευκολία την άδεια, προσκύνησαν μ’ ευλάβεια την εικόνα του Αγίου βρέχοντας τη γη με τα δάκρυά τους γονατιστοί σαν προσεύχονταν και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους παρακαλούσαν τον Άγιο Φανούριο να μεσολαβήσει για να γλυτώσουν πια απ’ τα χέρια των Αγαρηνών.
Αφού οι ιερείς αναχώρησαν, ανακουφισμένοι απ’ τον πόνο τους, ο Άγιος Φανούριος παρουσιάστηκε τη νύχτα και στους τρεις αφέντες τους και τους διέταξε να ελευθερώσουν τους σκλάβους ιερείς τους, διαφορετικά θα τους τιμωρούσε σκληρά. Οι Αγαρηνοί όμως άρχοντες θεώρησαν την επέμβαση του Αγίου σαν κάποια μαγεία, γι’ αυτό αλυσόδεσαν τους σκλάβους τους κι άρχισαν να τους βασανίζουν με χειρότερο τρόπο.
Την άλλη όμως νύχτα ο Άγιος Φανούριος επενέβη πιο αποτελεσματικά, έλυσε τους τρεις ιερείς απ’ τα δεσμά τους και τους υποσχέθηκε, πως θα τους ελευθέρωνε από τους Αγαρηνούς την άλλη μέρα. Φανερώθηκε και πάλι στους Αγαρηνούς και τους απείλησε αυτή τη φορά, πως αν δεν ελευθέρωναν το πρωί τους ιερείς, θα μεταχειριζόταν σκληρά μέτρα γι’ αυτούς.
Το άλλο πρωί οι Αγαρηνοί αισθάνθησαν την τιμωρία, γιατί έχασαν όλοι το φως τους και το κορμί τους έμεινε παράλυτο. Έτσι αναγκάσθησαν τότε να συμβουλευτούν τους συγγενείς τους, για να συζητήσουν το κακό που τους βρήκε. Όλοι δε οι άρχοντες αποφάσισαν να καλέσουν τους τρεις ιερείς, μήπως μπορούσαν να τους βοηθήσουν. Οι ιερείς την μόνη απάντηση που έδωσαν ήταν, πως αυτοί θα παρακαλούσαν τον Θεό τους κι Εκείνος θα αποφάσιζε.
Την τρίτη νύχτα παρουσιάστηκε πάλι ο Άγιος Φανούριος στους Αγαρηνούς και τους ανακοίνωσε πως αν δεν έστελναν οι τρεις άρχοντες γραπτώς στο ναό του τη συγκατάθεση τους για την απελευθέρωση των ιερέων, δεν θα ξανάβρισκαν πια την υγεία τους. Οι Αγαρηνοί τότε θέλοντας και μη έγραψαν το γράμμα που ζήτησε ο Άγιος Φανούριος και δήλωναν απερίφραστα, πως παραχωρούσαν, στους τρεις ιερείς την ελευθερία τους.
Αυτές οι δηλώσεις τους κατατέθηκαν στον ιερό ναό του Αγίου. Πριν ακόμα επιστρέψει η αντιπροσωπεία των Αγαρηνών απ’ το ναό, οι τυφλοί και παράλυτοι άπιστοι έγιναν εντελώς καλά με το θέλημα του Αγίου. Οι πλούσιοι Αγαρηνοί έδωσαν στους τρεις ιερείς όλα τα έξοδα του ταξιδιού τους κι αυτοί πριν αναχωρήσουν κατέφυγαν στην εκκλησία, και αφού ευχαρίστησαν τον Άγιο για την απελευθέρωσή τους, αντέγραψαν πιστά την εικόνα του Αγίου Φανουρίου και την πήραν στην Κρήτη, όπου την τιμούσαν κάθε χρόνο με δοξολογίες και λιτανείες.
Πηγή: tilestwra.com
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.