ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ

Μεγάλη η σημερινή μέρα για όλη την Ορθοδοξία-Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης: 22 Μαρτίου

Προβάλλεται και στήνεται μπροστά μας ο τίμιος Σταυρός, στα μισά ενός μεγάλου αγώνα που στοχεύει την πορεία μας προς τον ουρανό και την τελείωσή μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας βρίσκεται μόνιμα κοντά στους αγωνιζόμενους Χριστιανούς. Τι καλύτερο επομένως μπορούσε να κάμει από του να μας ενισχύσει στην όλη προσπάθειά μας για μετάνοια, για δικαίωση, για αγιότητα, για σωτηρία;

Μεγάλη η σημερινή μέρα για όλη την Ορθοδοξία-Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης: 22 Μαρτίου

Προβάλλει τη δύναμη του τίμιου Σταυρού για προσκύνηση και ενδυνάμωση. Είναι το σύμβολο του αγώνος και της θυσίας. Προβάλλει το Σταυρό απάνω στον οποίο στήθηκαν οι πόδες του Κυρίου. Γνωρίζουμε ότι στις παλαίστρες και τα στάδια οι ιαχές και τα κίνητρα για το στεφάνωμα των νικητών, αποτελούν μεγάλη βοήθεια για τους αγωνιστές. Εδώ δεν έχουμε ιαχές. Έχουμε σύμβολο δυνατότερο από τις ιαχές, τον υπέροχο Σταυρό του Κυρίου. Για τούτο μάλιστα ψάλλουμε αντί για τον Αγγελικό Τρισάγιο ύμνο:

«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν, Δέσποτα,

και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν».

Τι συμβολίζει η προβολή και η προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού στο μέσον της μεγάλης Τεσσαρακοστής και ποια δύναμη μας προσφέρει;

1. Ο τίμιος Σταυρός, που δέχτηκε επάνω του το άχραντο σώμα του Κυρίου μας, κατέστη εξ αυτού του λόγου και μόνον, σύμβολο αγωνίας και αγώνος για τον κάθε αγωνιζόμενο Χριστιανό με σκοπό να μοιάσει με το Χριστό και να ενωθεί μαζί Του στη ζωή. Την επίγεια και την ουράνια. Αυτό ακριβώς έδειξε και ζήτησε καθαρά ο ίδιος ο Κύριος από τους Μαθητές Του και όλον το λαό που βρισκόταν κοντά του. Δίδαξε:

«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν

και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι».

Μάρκου η΄34

α. Το Σταυρό της αγωνίας πρώτα για τη ζωή μας και του αγώνος για το μέλλον μας δεύτερον ζήτησε ο Κύριος να αναλάβουμε προκειμένου να αναδειχτούμε ότι είμαστε δικοί του ακόλουθοι και μαθητές. Την αγωνία του Κυρίου επί του Σταυρού τη γνωρίσαμε όταν το τίμιο αίμα Του έτρεχε από τα καρφιά των ανόμων και την λογχισμένη πλευρά του. Αυτήν την αγωνία ο Κύριος την αντιμετώπιζε, όχι για δικό του πρόβλημα. Καρτερικά την υπέμεινε για χατίρι του παραστρατημένου πλάσματός του. Για δική μας ωφέλεια.

Η σημερινή προσκύνηση από εμάς του τιμίου Σταυρού γίνεται με την αγωνία, δηλαδή την ψυχική ανησυχία για τη δική μας σωτηρία. Εξαρτάται όμως με ποιες διαθέσεις εμείς προσερχόμαστε και ποια αγωνία μας καταλαμβάνει όταν προσκυνούμε τον τίμιο Σταυρό. Έχουμε τουλάχιστον την αγωνία του ευγνώμονος Ληστή; Έβλεπε το τέλος του εκείνος, θυμόταν το παρελθόν του και αγωνιούσε για το μέλλον του. Μπορούμε να ψελλίσουμε και εμείς με ειλικρίνεια το «Μνήσθητί μου, Κύριε»; Αυτή είναι η σωτήρια αγωνία.

β. Τον αγώνα του Κυρίου επί του Σταυρού για να εκφωνήσει με το «Τετέλεσται» την ολοκλήρωση του έργου του, μας θυμίζει πάλιν η σημερινή ημέρα. Ο δικός μας αγώνας είναι μπροστά στον τίμιο Σταυρό για την ολοκλήρωση του δικού μας έργου. Του έργου της σωτηρίας μας. Είναι συνεχής και επίμονος ο πνευματικός μας αγώνας. Είναι προσπάθεια διατήρησης της πίστης που μας παρέδωσαν οι γονείς και η Εκκλησία μας. Είναι αγώνας για να αφαιρέσουμε ό,τι αμαρτωλό μαζέψαμε στα χρόνια μας. Είναι αγώνας να αυξήσουμε τις αρετές της αγάπης και της φιλανθρωπίας που μας ζήτησε ο Κύριος, προκειμένου να έχουμε κάτι να επιδείξουμε στο δικό μας τετέλεσται της ζωής μας. Είναι αγώνας για την κατάκτηση του βραβείου της άνω κλήσεως, της δικαίωσης. Συστηματικός αγώνας χωρίς ανάπαυση. Καθαροί εσωτερικά να φτάσουμε στη χαρά της Αναστάσεως.

2. Η σημερινή προσκύνηση του τιμίου Σταυρού έχει και μια ιστορική σημασία. Μας δίνει την εικόνα του Παράδεισου, όπου στο μέσον του βρισκόταν φυτεμένο το δένδρο της υπακοής στο θέλημα του Θεού. Εκείνο, από παράβαση και παρακοή των Πρωτόπλαστων, έγινε δένδρο αμαρτίας, παρακοής και απομάκρυνσης από τον Παράδεισο με τη γνωστή περιπέτεια. Σήμερα στο μέσον της Εκκλησίας, που είναι ο νέος και ωραίος Παράδεισος της Καινής Διαθήκης, φυτεύεται και υψώνεται το νέο δένδρο της σωτηρίας, ο τίμιος Σταυρός. Σε κείνο, το παλιό δένδρο, πλησίαζε και ο Διάβολος. Σε τούτο απομακρύνεται. «Φρίττει γαρ και τρέμει», αντικρίζοντάς τον. Γίνεται έτσι αποκλειστικά δικό μας απόκτημα και προνόμιο ο Σταυρός. Εκείνο το δένδρο προσέφερε πρόσκαιρη τη γλυκύτητα του καρπού του και οδήγησε στη συμφορά όλη τη Δημιουργία. Το σημερινό δένδρο, μας δίνει αιώνια γλυκύτητα και μας επαναφέρει στον Παράδεισο. Κοντά του συνευφραίνονται μαζί μας αοράτως, τα τάγματα των Αγγέλων. Μαζί του παρευρίσκονται οι όσιοι και οι άγιοι του Θεού. Παραστέκονται η Παναγία Θεοτόκος και οι άγιοι Απόστολοι. Όλες οι ουράνιες Δυνάμεις. Μας βλέπει ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας ως προσκυνητές και ψάλλει.

«Χαίροις ο ζωηφόρος Σταυρός, της Εκκλησίας ο ωραίος Παράδεισος, το ξύλον της αφθαρσίας, το εξανθήσαν ημίν, αιωνίου δόξης την απόλαυσιν· των δαιμόνων αποδιώκονται φάλαγγες, και των Αγγέλων συνευφραίνονται τάγματα». Στιχηρό Εσπερινού

3. Υπάρχει και ένας τρίτος συμβολισμός στη σημερινή προσκύνηση του τιμίου Σταυρού. Όταν σήμερα προσκυνούμε τον τίμιο Σταυρό η σκέψη μας τρέχει στο Γολγοθά. Εκεί παρακολουθούμε την ατιμωτική επί του Σταυρού θανάτωση του Κυρίου. Στη βάση του Σταυρού, όπου τον ασπαζόμαστε, πάτησαν και καρφώθηκαν οι άχραντοι πόδες του Κυρίου. Σ’ αυτούς αναφέρεται η προσκύνησή μας. Ο υμνογράφος το ξεκαθαρίζει. Στα πόδια του Κυρίου μας γίνεται η προσκύνηση. Λέγει:

«Ιδού γαρ προσκυνούμεν εις τον τόπον,

ου έστησαν οι πόδες σου, Κύριε».

Από τις ακτίνες του Σταυρού γνωρίζουμε ότι έσταζε το αίμα του Κυρίου μέσω των δακτύλων του. Ήταν το κόκκινο μελάνι με το οποίο συνήθιζαν να υπογράφουν οι Αυτοκράτορες και οι Βασιλείς τα επίσημα διατάγματα. Μέσω των δακτύλων του Κυρίου, που ήταν βαμμένα με το κόκκινο αίμα του, υπογράφτηκε από το Βασιλέα Χριστό η απόφαση αφέσεως των δικών μας αμαρτιών. Μεγάλο διάταγμα!! Ο τίμιος Σταυρός έγινε η τράπεζα πάνω στην οποία υπογράφτηκε η συμφωνία από δύο μέρη. Από την πλευρά τη δική μας συμφωνήθηκε να αγωνιζόμαστε για την πίστη μας, για τη διατήρηση της αγνότητάς μας, για την αναμαρτησία μας, για την πρόοδό μας στην πνευματική ζωή, για να μοιάσουμε με το Χριστό και για να πετύχουμε την τελείωσή μας και την αγιότητά μας.

Από την πλευρά του Χριστού μας συμφωνήθηκε με το αίμα και τη θυσία του να μας δικαιώσει και να μας επαναφέρει στον Παράδεισο και τη Βασιλεία των ουρανών. Να μας συμφιλιώσει δηλαδή με τον Πανάγαθο Θεό από όπου είχαμε επαναστατήσει με την αμαρτία και την παρακοή.

Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης: 22 Μαρτίου

πηγη ekklisiaonline.gr

Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.

Facebook Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

Back to top button