Του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού σήμερα. Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, της εκκλησίας που κεφαλή της δεν είναι άλλος παρά ο ίδιος ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος, ο Υιός και Λόγος του Θεού στις πρώτες μέρες της αρχής του εκκλησιαστικού έτους τοποθετήσανε την ανάμνηση της Παγκόσμιας Ύψώσεως του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού.
Ζωοποιός; Από πού και ως που; Πως γίνεται αυτό; Είναι δυνατόν ένα όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου που οι Ρωμαίοι καταδίκαζαν σε σταύρωση τους μεγαλυτέρους εγκληματίες εκείνης της εποχής σε σταυρικό θάνατο η εκκλησία μας να τον τιμά; Να τιμά το όργανο πάνω στο οποίο ο Χριστός μας βρήκε φρικτό ‘θάνατο’;
Όμως αυτός αποτελεί το καύχημα και την δόξα της Εκκλησίας του Χριστού και Θεού μας, γιατί μέσω αυτού ο κόσμος ελευθερώθηκε από το κράτος και την καταδυνάστευση του διαβόλου.
Αυτό το αποτρόπαιο μέσο θανάτου ο Χριστός μας το μετέτρεψε σε σύμβολο αιώνιας σωτηρίας, πάνω σε αυτόν ο γλυκύς Ιησούς έμπηξε την Εκκλησία του.
Αποτελεί το σύμβολο της υπέρτατης θυσίας και αγάπης του Χριστού μέσα από τις οποίες απορρέει ἡ χάρη, ο αγιασμός και η σωτηρία του ανθρώπου.
Τον ασπάζεται και τον προσκυνά ως το σημείο του Υιού του ανθρώπου (Ματθ. 24, 30), που έχει προσλάβει μυστικά και ακατάληπτα, την χάρη και την δύναμή Του.
Πιστών το στήριγμα…
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος θεράπευσε τον παράλυτο ειδωλολάτρη ιερέα του Απόλλωνα, σφραγίζοντάς τον με το σημείο του Σταυρού.
Η Αγία Βασίλισσα, όταν ὁ ηγεμόνας της Νικομήδειας Αλέξανδρος την έριξε μέσα στο καμίνι, σφραγίστηκε με το σημείο του Σταυρού, και δεν πειράχτηκε καθόλου από την φωτιά και το πιο γνωστό και επαναλαμβανόμενο θαύμα είναι αυτό του αγιασμού. Μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Κιβωτός της Αληθείας, έχει αυτό το θεϊκο δώρο και προνόμιο.
Με την σταυροειδή ευλογία του ιερέως και την τριπλή σταυροειδή βύθιση του σταυρού στο νερό, αυτό αγιάζεται και γίνεται ιαματικό, ψυχής και σώματος και πάσης διαβολικής ενέργειας αποτρεπτικό κάνοντας λίγο νερό αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, μέσα στους αιώνες!
Σε όλες τις κινήσεις του λειτουργού κατά τν τέλεση της Θείας Λειτουργίας από το «Ευλογημένη η Βασιλεία» μέχρι και το «Δι΄ευχών» κυριαρχεί το σημείο του Σταυρού καθώς και σε όλα τα μυστήρια και στις ακολουθίες. Και αποτελεί και το όπλο του χριστιανού, η προστασία του, η καταφυγή του.
Δαιμόνων το τραύμα…
Στην αντίκρυση του και μόνο οι δαίμονες φρίττουν. Το όργανο στο οποίο οι άνθρωποι υποκινούμενοι από τον αρχηγό του τάγματός τους, τον Εωσφόρο μετατράπηκε σε όργανο αποτροπής κάθε τους ενέργειας μα και συνάμα να μην μπορούν καν να τον αντικρίσουν διότι ήταν η αιτία που χάσανε την “κυριαρχία” τους πάνω στον άνθρωπο και στην ψυχή του.
Πρέπει όμως να γίνεται σωστά και όχι να ενθυμίζει παίξιμο έγχορδου οργάνου π.χ. κιθάρας. Ο σχηματισμός του με τα ίδια μας τα χέρια έχει την σημασία του. Τα τρία πρώτα δάκτυλα του δεξιού χεριού τα οποία ενώνουμε ομολογούν την πίστη μας σε Έναν Θεό, που έχει ταυτόχρονα τρείς υποστάσεις, τρία πρόσωπα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα, ομοούσια, ενωμένα μεταξύ τους «αχωρίστως» και «αδιαιρέτως».
Τα άλλα δύο δάκτυλα δε, που ακουμπούν στην παλάμη, συμβολίζουν τις δύο φύσεις, του Χριστού, αυτήν την Θεικιά και την άλλη την ανθρώπινη.
Το θεμέλιο λοιπόν της Εκκλησίας είναι το ξύλο του Σταυρού, διότι η Εκκλησία κτίσθηκε πάνω στο σταυρικό πάθος του Κυρίου, στον Γολγοθά. Έτσι, όλοι εμείς οι πιστοί που αποτελούμε την Εκκλησία Του, στηριζόμαστε στον Σταυρό που από όργανο καταδίκης, έγινε όργανο της σωτηρίας των ανθρώπων.
Με την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οικουμένη σηκώνει ψηλά το Σταυρό καθιστώντας το ως έμβλημα βασιλικό, του Χριστού και μέσα από την ανάμνηση της ευρέσεώς του αγάλλεται διότι πλέον το σημείο του Σταυρού είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης του Θεού προς του ανθρώπους.
Μια θυσία υπέρτατη που στόχο της έχει μόνο και μόνον την σωτηρία μας. Με αυτό το ξύλο της ζωής ,τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, σβήνεται η παλαιά οφειλή της αμαρτίας των πρωτοπλάστων και εγκαινιάζεται νέα ζωή, πάνω στο αίμα του Γολγοθά.
Από άκρη σε άκρη της οικουμένης σήμερα υψώνεται πανηγυρικά αυτό το σύμβολο θυσίας, αυτό το βασιλικό έμβλημα, αυτή η ένδειξη ανιδιοτελούς αγάπης, η δόξα των αγγελικών δυνάμεων, το τραύμα των δαιμόνων, η ωραιότητα της Εκκλησίας μας, ο φύλακας της οικουμένης και στήριγμα των πιστών προσβλέποντας σε Αυτόν που πότισε με το ίδιο του το Αίμα το ξύλο αυτό, το ξύλο που αποτελεί το σύμβολο ολόκληρης της Χριστιανοσύνης.
Του Σπύρου Συμεών
Πηγή: romfea.gr
Το news-nea.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων - απόψεων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω εμαιλ έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια που θα υποπέσουν στην αντίληψή μας, με αναφορές σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, εμαιλ, υβριστικά ή συκοφαντικά, αλλά και αυτά που παραπέμπουν σε διαφήμιση θα αφαιρούνται.
